„Ceci n’est pas” to performatywna instalacja usytuowana w zatłoczonym punkcie miasta. W szklanych gablotach performerzy zastygają w niepokojących sytuacjach, przypominając muzealne eksponaty za dźwiękoszczelną szybą. Poprzez serię ośmiu, codziennie zmieniających się tableaux vivants artysta bada kolektywne lęki i tematy tabu współczesnych europejskich społeczeństw. Ekspozycja nawiązuje z jednej strony do „freak shows”, które jeszcze kilka dekad temu stanowiły źródło rozrywki bogatych europejskich społeczeństw; z drugiej strony – do słynnej pracy René Magritte’a „Ceci n’est pas une pipe” (To nie jest fajka). Artysta w przewrotny sposób konfrontuje widza z obrazami: historii, miłości, pożądania, sztuki, rodzicielstwa, przyszłości czy natury. Każdy z tych obrazów w inny sposób porusza widza – onieśmiela go i zaskakuje, dając mu możliwość spojrzenia na rzeczywistość z innej perspektywy. Każdy jednak wyzwala pytania o status oglądanych postaci: czy nam zagrażają, czy prowokują, czy wymagają empatii? Odpowiedź leży w spojrzeniu każdego widza.

„Ceci n’est pas” jest projektem, który przede wszystkim opowiada o reakcji widza. Poprzez skonfrontowanie go z szokującym obrazem, chcę wywołać w nim poczucie winy. I postawić przed pytaniem: „czy i jak długo będę tutaj stał?”

Dries Verhoeven, fragment rozmowy z Martinem Hercegiem „Badische Zeitung”, 28.11.2014

Oto, co sam artysta uważa o performansie:

Nie chcę wpływać na opinię widza jak moralista. Uważam, że, konceptualizując i opisując obrazy, powinienem stać obok niego. Rozumiem, o co chodziło buddystom z piciem herbaty z pękniętej czarki, ale ja jestem tylko Holendrem, który ma w domu dizajnerską kuchnię. Chcę pokazać widzowi, jak narodziła się w nim i we mnie niechęć, to czego jako społeczność nie chcemy widzieć w 2013 roku. Kropka. Niezależnie od tego, czy to dobrze, czy źle.

Miejsce

Realizacja

koncepcja: Dries Verhoeven
współpraca artystyczna: Lenne Koning
produkcja: Saskia Schoenmaker
asystent: Ilon Lodewijks
asystent techniczny: Roel Evenhuis
dźwięk: Koen Keevel
zdjęcia: Willem Popelier and Volker Schimkus
video: Thorsten Alofs

„Ceci n’est pas…” powstało na zamówienie SPRING Festival Utrecht i było częścią projektu Second Cities – Performing Cities